Toen het bedrijfsleven de eerste voorzichtige stappen zette op het nieuwe en revolutionaire pad van de automatisering, werd de computer gezien als de aartsvijand van de Gewone Man op de Werkvloer. Als hoofdoorzaak voor werkeloosheid in die periode hoorde je het triestige: Weggeautomatiseerd.

Toendertijd hoorde ik een medewerker van de marechaussee op Schiphol zeggen dat de computer juist niet ten koste van de werkgelegenheid zijn onstuitbare opmars hield, maar dat het apparaat juist tot een hogere productiviteit zou leiden: door het ontbreken van menselijke fouten zou er een veel grotere pakkans zijn voor mensen die het land en/of justitie probeerden te ontkomen. Dat zou voor heel wat personeel werk bieden, al die zaken moesten ook afgehandeld tenslotte. Het klonk erg logisch toen, achteraf bezien denk ik dat die man geen gelijk heeft gehad, tegenwoordig is het belangrijker om de instroom te controleren. Maar dat is weer een heel ander verhaal.

Al met al zal de microchip nooit de mens op de werkvloer kunnen vervangen, maar het is wel onmisbaar geworden. Er wordt zelfs zó intensief met computers samen gewerkt dat de verwarring niet meer te overzien is als zo’n apparaat eens niet doet wat er verwacht wordt:

In mijn lunchpauze ging ik naar de Gamma. Ik wilde een putje aanschaffen, voor mijn terras. Ik heb een half uur pauze. Na tien minuten zoeken en twee keer vragen had ik nog niets gevonden wat op het verlangde putje leek. Wel trof ik een grote stapel zogenaamde borderrollen. Die wou ik ook wel, en ze waren aantrekkelijk geprijsd.

Speciale Aanbieding 16,95 schreeuwde een oranje bord erboven. De beslissing om het putje dan maar uit te stellen tot ik meer tijd had om ernaar te zoeken, en de beschikbare transportmiddelen (beperkt, dat begrijp je, mijn fiets) te gebruiken voor het vervoer van 4 meter borderrol werd ter plekke genomen.

Ik sleepte dus twee loodzware want hardhouten rollen naar de kassa. Daar zat een gepukkelde zeventienjarige. Impressie van de daarop volgende gebeurtenissen:

Kassier: Er zit geen barcode-stickertje op!

Ik: nee, op geen van alle, maar er zit wel een stickertje met de prijs op, zie je? Hier! (Ik wijs een oranje plakkertje aan, dat 16,95 vermeldt)

Kassier: Ja, maar ik moet een barcode-sticker hebben! Was er geen rol met een ander prijsstickertje bij? Een witte, met zo’n streepjescode erop?

Ik: Nee.

Kassier: Wil! Weet jij waar ik een barcode voor deze borderrollen kan vinden?

Wil: (een kassa verderop) Welleke borderrollen?

Kassier: Nou, deze hier. Er zit een stickertje op van 16,95, maar geen barcode!

Wil::(Laat haar eigen kassa in de steek) ja, moet je hier in het boekje kijken zie je? Hardhouten borderrollen, 20cm bij 2 meter, hier staat het.

Kassier: (leest de barcode in uit het boekje) Shit, hoe kan dat nou? (de kassa geeft 12,50 aan, in plaats van de verwachte 16,95)

Wil: Dan moet je Dennis even omroepen, dat weet ik ook niet. (tegen mij) Was er geen andere rol met een barcodestickertje?

Ik: nee, en ik heb eigenlijk wel ha…

Kassier: (door de microfoon met passende galm) Dennis! Kassa twee! Dennis! Kassa twee!

Dennis: (komt aanlopen) Watisser?

Kassier: Nou, deze dame wil van die hardhouten borderrollen, en op het oranje stickertje staat 16,95, maar de kassa geeft 12,50 aan! Wat moet ik nou? Dennis:Oh ja, dat zijn die hardhouten borderrollen. Die zijn in de aanbieding, maar ik denk niet dat ze echt 12,50 kosten, dat kan ik mij niet voorstellen. (tegen mij) waren er geen rollen met een barcodestickertje bij?

Ik: Nee, maar…

Dennis: (tegen de kassier) waar haal je nou die 12,50 vandaan?

Kassier: Uit het boekje!

Dennis: Welk boekje?

Wil: Het boekje met de barcodes voor de aanbiedingen voor deze week, deze, zie je?

Dennis: Waar staat die barcode dan die je hebt ingelezen? Weet je zeker dat dat de barcode voor hardhouten borderrollen was?

Kassier: Ja, godver, hoe moet ik dat nou weten? Het staat er toch naast, hier, Hardhouten borderrollen 20 cm bij 2 meter, dat zijn deze toch?

Dennis: Lees ze nog eens in?

Kassier: mompelt wat onduidelijks en laat wederom de 12,50 op het schermpje verschijnen

Dennis: Nou, ik snap het niet hoor! Marga! Kom eens! (tegen mij) U wou toch net ook een putje?

Marga: (laat haar informatiebalie voor wat hij is) Wat is er?

Dennis: Weet jij wat deze borderrollen kosten?

Marga: 16,95, ze zijn in de aanbieding deze week.

Kassier: Maar ik krijg 12,50 op de kassa, hoe kan dat nou?

Marga: Waar heb je die barcode dan vandaan?

Kassier: Uit het boekje met de aanbiedingen van deze week.

Marga: Zijn het wel deze, die in de aanbieding zijn?

Kassier: Ja, hardhouten borderrollen, 20 cm bij 2 meter, en er zit een aanbiedingsstickertje op.

Marga: Ja, dat zie ik, maar heb je wel de goeie barcode ingelezen?

Kassier: Jahaaa! (geergerd)

Marga: (tegen mij) waren er geen rollen waar wel een barcodestickertje op zat?

Ik: nee, ik zag er niet een. Maar ik kan hier niet op wachten, ik geef je gewoon 34 gulden, ik heb lunchpauze, ik moet echt weg! (vijf minuten voor een)

Marga: Nee, ik zoek het wel snel even uit, wacht even, Peter! (Peter komt aanlopen) Kijk jij eens of er ook een borderrol ligt met een barcodestickertje erop.

Ik: Nee, die lag er niet!

Peter: een wat?

Marga: Hardhouten borderrollen, die zijn in de reclame.

Peter: oh ja, uit het krantje. Waar liggen die?

Wil: In het pad met de aanbiedingen.

Dennis:Nee, ze liggen bij de bouwmaterialen. (Peter loopt de verkeerde kant op)

Ik: Daar heb ik ze niet vandaan, ze liggen bij de afdeling tuinhout en schuttingen. Maar hou ze maar, ik moet naar mijn werk.