Naast ons zitten twee jongens stripboekjes te lezen. Natuurlijk kijken we tersluiks even wat ze lezen, maar dat is weinig verheffend. Pornografisch en sadistisch, nare lectuur.

Om 10.30 arriveren we, geheel volgens plan, in een rustig zondagsochtends Chihuahua, waar op het station een kop koffie met een grote plak cake te koop blijkt, we kunnen ondertussen kijken naar de televisie die een militaire plechtigheid uitzendt met betrekking tot de dag van de vlag. Dat is het namelijk vandaag.

We rijden met een klein busje mee naar het centrum van de stad, een jongen met cowboyhoed, puntlaarzen en franje aan zijn leren jasje vertaalt voor ons. Hij ziet er prachtig uit! Dan wandelen we met de TSK in de hand naar het door ons gewenste hotel: motel Maria Dolores. Omdat we twee nachten willen blijven pakken we wat uit, genieten na de lange rit en de nacht in het griebushotel dubbel van een douche. Wel een beetje schuldbewust, naast de douche hangt een groot bord dat ons aanspoort zuinig te zijn met water, want er is niet zoveel van in Chihuahua in het droge seizoen. Verfrist stappen we weer de straat op om de stad te gaan bekijken.

Chihuahua voelt als een ouderwetse wildwestfilm. Het wemelt van de cowboys, bijna alle mannen hebben hoeden op, strakke jeans, grote gespen op de broekriem, halsdoeken, puntlaarzen in de meest fantastische kleuren. Wij kijken onze ogen uit. Zij ook, ze zien kennelijk niet vaak een toeriste. Jan werpt af en toe quasi-boze bezittersblikken terug naar de ergste staarders. De andere opvallende bevolkingsgroep in Chihuahua kijkt juist helemaal niet: het zijn Tarahumara's en dan voornamelijk de vrouwen. Ze verkopen zelfgemaakte spulletjes op straat, ze zien er prachtig uit in kleurrijke jurken. Ze zijn kennelijk nogal verlegen, en houden hun ogen neergeslagen. Veel van hen hebben een kleintje in een draagdoek op de rug, de oudere Tarahumara-dames hebben hele mooie karakteristieke gezichten.

Min of meer bij toeval stuiten we op de Mercado, de markt. Een heel schouwspel, veel vers fruit en groente, hoog opgestapeld. Ook wordt er kaas verkocht, onder andere Mennonietenkaas. De Mennonieten wonen hier ook in de streek, en volgens de TSK brengen ze 's morgens vroeg hun kaas naar de markt. Omdat de sekte uiteindelijk lang geleden door een Nederlander gesticht is, wil Lies ze graag zien.

We hoeven niet lang te zoeken naar de kathedraal deze keer, het is weer een heel mooi barok bewerkte, en het plein erbij (uiteraard Plaza de Armas geheten) is koloniaal prachtig met een muziektentje, een hele rij schoenpoetsers, fruitverkopers en tacobakkers.

We bellen naar huis, en gaan dan op zoek naar een lunch. In een taqueria schuiven we aan en bestellen tortas especiales. Dat is iets heel erg lekkers! Een warm broodje met vlees en kaas en groente. En een pittig sausje erbij. Overigens is het opvallend hoeveel flesjes en potjes er op tafel worden gezet als je iets bestelt: meerdere soorten en kleuren sausjes van pittig tot vreselijk scherp, strooipoedertjes en zout en peper en nog zo het een en ander, zoals limoentjes. Vooral limoentjes, Jan gaat ze gedurende de reis steeds lekkerder vinden.

Wij nemen nog een kop koffie en gaan weer op sjouw. Inmiddels is het alweer een uur of drie, we zijn wat lamlendig.